asparagus

gromada - okrytonasienne (Magnoliophyta),
podgromada - Magnoliophytina ,
klasa - jednoliścienne (Liliopsida),
podklasa - liliowe (Liliidae),
nadrząd - (Lilianae) ,
rząd - szparagowce (Asparagales),
rodzina - szparagowate (Asparagaceae),
podrodzina - Asparagoideae,
plemię - Asparageae,
podplemię - Asparaginae,
rodzaj - szparag (Asparagus)

Ludwik XIV, który kochał szparagi
i podobno zbierał je własnoręcznie,
kazał swoim inżynierom wybudować szklarnię,
tak aby można było hodować je przez cały rok.
Starożytni greccy lekarze polecali sproszkowane szparagi pacjentom.
Było w tym trochę magii, bo niestety,
jedzenie szparagów nie uchroni nikogo przed suchotami
i chorobami płuc jak twierdził Hipokrates.
Grecka nazwa oznacza tyle, co “kiełek”,
stąd też przekonanie o magicznych właściwościach tej rośliny.
Symbolizuje coś, co wydobywa się z wnętrza ziemi
i prze ku słońcu.
Pieczono je, gotowano i zjadano surowe.
Możemy, wzorem Włochów, zrobić z nich zupę z kawałkami szynki
albo, jak Francuzi, podawać ją z kawałkami wędzonego boczku.
W wykwintnych restauracjach, serwuje się
sałatki z surowymi główkami młodych szparagów.
Zapieczone pod sosem beszamelowym
wprawiają mnie w nostalgię...