Historia opowiada o perskim królu Achaszweroszu , królowej Esterze ,
jej przybranym ojcu Mordechaju i ministrze Hamanie.
Oto Mordechaj wbrew poleceniu króla nie oddawał pokłonu Hamanowi
i z tego powodu ów postanowił skazać na zagładę wszystkich Żydów.
Los wskazał na 14 dzień Adar jako datę zagłady.
Dowiedziawszy się o tym planie Estera zwróciła się do króla
i ubłagała go o zmianę tej decyzji.
W konsekwencji to Hamana, jego rodzinę
oraz innych wrogów synów Izraela
spotkała śmierć, sromotna jak ta ktorą gotowali dla Żydów w tymże dniu.
"Tak było trzynastego dnia miesiąca Adar.
A czternastego odpoczęli i urządzili tegoż dnia ucztę i zabawę...
Owe dni będą wspominane i świętowane we wszystkich pokoleniach z rodziny na rodzinę i z państwa do państwa, i z miasta do miasta.
I owe dni Purim nie zaginą wśród Żydów, i pamięć ich nie ustanie u potomnych..."
Megilat EsterObchody każdego żydowskiego święta łączą się z uroczystym posiłkiem.
Zazwyczaj taki posiłek spożywany jest wieczorem, po odmówieniu modlitwy maariw.
Istnieje jednak jeden wyjątek.
Jest nim święto Purim.
Uroczysty posiłek podczas tego święta to nie wieczorna kolacja po modlitwie maariw,
ale popołudniowy obiad po modlitwie
mincha.
Powód tego wydaje się być prozaiczny,
i nie wątpilwie życiowy wielce:
jednym z najważniejszych przykazań dotyczących święta Purim jest
ad lo jada – picie alkoholu tak długo, aż nie będzie się mogło rozróżnić pomiędzy
„Baruch Mordechaj!” (Niech będzie błogosławiony Mordechaj”)
a
„Arur Haman!” („Niech będzie przeklęty Haman”)
Nie zwalnia to jednak od przykazania odmówienia porannej modlitwy –
szacharit,
i popołudniowej –
minchy.
Jednakże po spożyciu alkoholu trudno jest porządnie się modlić,
nie bełkocąc i nie myląc słów;
a może się i tak zdarzyć, że będąc w takim stanie,
w ogóle zapomni się o tych modlitwach.
Zauważył ten fakt rabin Isserles i dlatego zarządził,
aby purimowy posiłek, połączony z piciem alkoholu,
odbywał się dopiero po odmówieniu tych modlitw, w świąteczne popołudnie...
(za
www.austeria.blogspot.com)
PURIM
