Już Św. Augustyn w XI księdze swych Confessiones zastanawiał się
nad nieuchwytnością czasu,
oraz faktem,
że przeszłość i przyszłość nie istnieją w teraźniejszości.
Czas wydaje się jednak być nieodłączny z ruchem materii
i na podstawie
choćby ruchu wskazówki zegara,
dokonujemy jego subiektywnego pomiaru.
Idąc dalej, dochodzimy do wniosku
iż czas nie jest czymś absolutnym i obowiązującym zawsze i wszędzie
na tych samych zasadach.
W naukach ścisłych przez wieki utrzymywał się obraz czasu
jako pewnego rodzaju eteru,
który jest niezależny od materii, przestrzeni
i jednakowy w całym Wszechświecie.
Dopiero einsteinowska teoria względności zerwała z taką koncepcją czasu.
Okazało się, że tempo upływu czasu zależne jest
od materii i energii,
a sam czas nieodłącznie związany jest z przestrzenią tworząc tzw. czasoprzestrzeń...
cdn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz