Większość kryształków śniegu jest płaska i ma po sześć,
w przybliżeniu identycznych, ramion.
W zależności od temperatury, wilgotności i ciśnienia powietrza,
powstają jednak również inne formy,
takie jak kolumny, igły, płytki i grudki.
Struktura ich wynika z procesu powstawania,
który zaczyna się od kondensacji lodu na cząstce pyłu.
Początkowo powstaje sześciokątny płaski kryształ o wielkości ułamka milimetra.
W temperaturach między -1 °C a -3 °C oraz między -10 °C a -20 °C
warunki bardziej sprzyjają osadzaniu się lodu na krawędziach
i na krysztale wyrasta sześć ramion.
W temperaturach między -5 °C a -10 °C oraz poniżej -20 °C
bardziej sprzyjają osadzaniu się lodu na powierzchniach,
a wtedy kryształ rośnie w pionie i przyjmuje kształt igły.
W przypadkowych miejscach igły rozpoczyna się krystalizacja nowej igły, tworzącej z wyjściową kąt 60°.
Pozostałe kształty powstają, gdy w czasie wzrostu kryształu warunki zmienią się w którąś stronę.
Istnieje przekonanie,
że nie ma dwóch identycznych płatków śniegu.
W przypadku każdego makroskopowego obiektu
jest niesłychanie mało prawdopodobne żeby istniały we Wszechświecie
jego dwie kopie identyczne na poziomie molekularnym...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz