מצווה

Celem praktykowania religii jest
wpływanie tu i teraz na zachowanie człowieka,
a głęboko religijny, uczciwy, dobry, porządny człowiek
nie powinien ani przez moment liczyć na to,
że może przechodzić przez jezdnię na czerwonych światłach
i że ze względu na jego religijność
Bóg uchroni go przed potrąceniem przez samochód.
„Nie licz na cuda”, czytamy w Joma 1,4.
Życie zgodne z zasadami religii
ma wpływać na postępowanie ludzi wobec siebie nawzajem,
a nie na postępowanie Boga wobec ludzi,
dlatego w Pirke Awot 4,2 czytamy,
że „nagrodą za micwę – jest micwa”,
czyli:
nagrodą za wypełnienie przykazania jest właśnie wypełnienie przykazania...

I będą te rzeczy, które ja przykazuję ci dzisiaj